پیرسینگ گوش (Ear Piercing) یا سوراخ کردن گوش رایجترین نوع پیرسینگ است. این عمل هزینه کمتری نسبت به سایر انواع پیرسینگ ها دارد و معمولا میزان درد و طول درمان در آن کمتر است. به همین دلیل توصیه میکنیم اگر به پیرسینگ علاقه دارید، ترجیحاً از مدلهای ساده و کمخطر پیرسینگ گوش در بافت نرمه استفاده کنید. انواع پیرسینگ گوش عبارتند از:
- پیرسینگ نرمه گوش: کم دردترین پیرسینگ گوش که در آن یک یا چند سوراخ روی نرمه ایجاد میشود.
- پیرسینگ در پهنای نرمه گوش: سوزن از یک طرف نرمه وارد و پس از عبور از پهنای نرمه، از طرف دیگر خارج میشود.
- پیرسینگ لاله گوش: سوراخ کردن گوش در قسمت لاله که دردناکتر از دو مورد قبل است.
- سوراخ کردن غضروف گوش: سوراخ کردن بخشهای غضروفی گوش که انواع مختلفی مثل پیرسینگ تراگوس و پیرسینگ حلزونی گوش دارد.
- پیرسینگ هلیکس گوش: سوراخ کردن گوش در قسمت هلیکس (بخش خمیده گوش خارجی) که در مدلهای مختلفی انجام میگیرد.
لازم به ذکر است که سوراخ کردن غضروف گوش درد بیشتری داشته و به مراقبت بیشتری نیاز دارد. به همین جهت باید پس از پیرسینگ، گوش را مطابق آموزش متخصص به صورت روزانه ضدعفونی کرده و از آنتیبیوتیکهای تجویز شده استفاده کنید. همچنین پس از پیرسینگ گوش به هیچ عنوان حلقه یا گوشواره را دستکاری نکنید یا آن را از سوراخ خارج نکنید. زیرا این کار احتمال بروز عوارض پیرسینگ گوش به ویژه عفونت را افزایش میدهد.
.
دستورالعمل نگهداری از گوش سوراخ شده
1. راجع به جایی که میخواهید گوشتان را سوراخ کنید تحقیق کنید. یک محل مورد اعتماد برای پیرسینگ اولویت خیلی بیشتری دارد تا اینکه بگذارید دوستتان اینکار را انجام دهد. ببینید دیگران کجا با موفقیت گوششان را سوراخ کردهاند.
2. مطمئن شوید که فرد مسئول پیرسینگ آموزش حرفهای دیده باشد و از لوازم استریل، سوزن یا تفنگ پیرسینگ، استفاده کند. آنها باید ابتدا روی گوشتان علامت بزنند تا از ظاهر نامتوازن جلوگیری شود و پیش از دست زدن به وسایل یا گوش شما دستشان را به خوبی بشویند.
3. روزانه دو یا سه بار از گوشتان مراقبت کنید. دستتان را با صابون آنتی باکتریال بشویید و به آرامی به نوک انگشت یا گوش پاک کن تجمع پوسته مانند را تمیز کنید.
4. گوش پاک کنی را به آب اکسیژنه یا الکل بهداشتی آغشته کنید؛ برخی فروشگاهها محلول مایعی برای زدن روی پیرسینگ عرضه میکنند. گوش پاک کن را به آرامی و آزادانه در اطراف محل پیرسینگ رو و پشت گوش بمالید.
5. گوشواره را در گوش به جلو و عقب حرکت دهید تا مایع درون سوراخ پیرسینگ پخش شود. به آرامی گوشواره را بچرخانید تا از چسبیدنش به گوش جلوگیری کنید.
6. اگر محل پیرسینگ قرمز یا متورم شد یا ترشحاتی در آن دیدید، به روند مراقبتتان پماد آتنی بیوتیک را هم اضافه کنید. اگر گوش چرک کرد یا گوشواره به آن چسبید به پزشک مراجعه کنید.
7. می توانید پس از 6 تا 8 هفته اگر روی غضروف باشد (بالای گوش)، گوشواره را در بیاورید.
.
راهنمایی و اخطار
گوشوارههای میخی از جنس نیکل معمولا ایجاد حساسیت میکنند. طلا بهترین فلز برای پیرسینگ است، البته میتوانید برای ظاهری نقرهای تر از طلای سفید استفاده کنید.
گوش یا گوشواره را بی دلیل دستمالی نکنید. هیچگاه گوشواره را پیش از موقع در نیاورید وگرنه سوراخ بسته خواهد شد.
.
تمیز کردن گوش برای مراقبت از گوش تازه سوراخ شده
اگر گوشوارههای اولیه را خیلی زود در بیاورید احتمال بسته شدن سوراخ گوش و عفونت آن وجود دارد، در نتیجه سعی کنید که تا مدتی آنها را از گوش خارج نکنید.
بهتر است پس از در آوردن گوشوارههای ابتدایی و در هنگام خرید گوشواره تازه، گوشوارهای خریداری کنید که کوچک و سبک باشد زیرا گوش شما هنوز حساس است و استفاده از گوشواره سنگین میتواند به آن آسیب برساند.
.
منابع:
.http://fitnessmagazine.ir